Prospectus

Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Faceres tu quidem, Torquate, haec omnia; Refert tamen, quo modo. Nam quid possumus facere melius? Ut enim consuetudo loquitur, id solum dicitur honestum, quod est populari fama gloriosum. Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur. Duo Reges: constructio interrete.

Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Ostendit pedes et pectus. At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Quonam, inquit, modo? Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Etiam beatissimum? Theophrastus mediocriterne delectat, cum tractat locos ab Aristotele ante tractatos? Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Ergo infelix una molestia, fellx rursus, cum is ipse anulus in praecordiis piscis inventus est? Atque etiam valítudinem, vires, vacuitatem doloris non propter utilitatem solum, sed etiam ipsas propter se expetemus.

Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Tenesne igitur, inquam, Hieronymus Rhodius quid dicat esse summum bonum, quo putet omnia referri oportere? Nihil opus est exemplis hoc facere longius. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Suo genere perveniant ad extremum; Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris? Si de re disceptari oportet, nulla mihi tecum, Cato, potest esse dissensio. Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.

In motu et in statu corporis nihil inest, quod animadvertendum esse ipsa natura iudicet? Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Poterat autem inpune; Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. Quid de Pythagora? Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas?